سالی سبز به رنگ علی، بختی سفید به روشنی علی
امسال را با نام علی آغاز می‌کنیم، با نامی که سبزترین حقیقت هستی است. سبزی که درختان از او آموخته‌اند چگونه سر بر آسمان سایند، سبزی که امید را در دل هر صبحگاه می‌رویاند. سالی سبز به رنگ علی، سالی که پر از برکت و جوانه‌های ایمان باشد.
بختتان سپید، به سپیدی ردای پاک علی. به روشنی دست‌های کریمش، که روزی را میان نیازمندان تقسیم می‌کرد، بی‌آنکه شب از راز دستانش باخبر شود. سپیدی که در آیینه‌اش، عدالت برق می‌زند، سپیدی که محبوب دل علی و اولادش است.
دلی آبی، به وسعت دریای دل علی. دلی که دریا باشد، صبور و آرام، اما در برابر ظلم، خروشان و طوفانی. دلی که زلالی اشک‌های نیمه‌شب او را در خود داشته باشد، دلی که از دریای مهر او لبریز شود.
اندیشه‌ای زرد و پویا، به رنگ علی. زردی که آفتابِ فهم و بینش باشد، زردی که گرمای فکر او را بر زمین بتاباند، زردی که هر دل خسته‌ای را روشن کند. اندیشه‌ای که همچون خورشید، ظلمت را پس زند و جان‌ها را از آگاهی و بیداری سیراب کند.
سیاهی‌ات، اگر هست، تنها برای سوگ علی باشد، که امسال، با شهادتش آغاز شده. امسال را باید با یاد اهل‌بیت مزین کرد، به رنگ‌هایشان، به نورشان، به مهربانی‌شان. علی، که تمام رنگ‌های ناب هستی را در خود دارد، سال را با سبزی‌اش آغاز می‌کند، با سپیدی کرمش، با آبی مهرش، با زردی اندیشه‌اش.
سالی سبز به رنگ علی، دلی آبی به وسعت دریای دل علی، بختی سفید به روشنی علی، اندیشه‌ای زرد و پویا به رنگ علی… امسال، سال علی است، پس برکتش جاری باد در روزهایتان!
مرتضی سبحانی نیا
دیدگاهها