رخدادهای اخیر در ایران، از جمله حادثه دلخراش تجاوز گروهی در یاسوج و حوادث مشابه در رشت، تلنگری جدی به ما زده است که ضرورت بررسی علل و زمینه‌های این رفتارهای غیرعرفی و غیراخلاقی را آشکار می‌کند. بررسی‌ها نشان می‌دهد که تأثیر محتوای قبیح‌نگاری و فرهنگ‌سازی‌های منفی که در بسیاری از موارد از طریق اینترنت و سایت‌های پورن رواج می‌یابند، نقش بسزایی در عادی‌سازی خشونت‌های جنسی و رفتارهای خارج از چارچوب‌های شرعی و عرفی دارد.

تأثیر قبیح‌نگاری بر رفتار اجتماعی و خشونت جنسی
قبیح‌نگاری نه تنها با تقویت میل به رفتارهای غیراخلاقی و خشونت‌آمیز مرتبط است، بلکه باعث ایجاد حس بی‌تفاوتی به اصول اخلاقی می‌شود. این نوع محتوا، که در بسیاری از کشورها به صورت گسترده و بدون محدودیت در دسترس قرار دارد، روابط نادرست جنسی، خشونت و حتی تجاوز به محارم را عادی جلوه می‌دهد. در این زمینه، آمارهای جهانی نشان می‌دهند که تماشای مداوم محتوای پورن می‌تواند منجر به افزایش رفتارهای خشن و آسیب‌زا شود.

ابعاد دینی و حقوقی مقابله با قبیح‌نگاری
اسلام، مسیحیت و یهودیت هر سه بر حفظ پاکدامنی و دوری از روابط نادرست تأکید دارند. آیات قرآن، مانند آیه ۳۰ سوره نور، نگاه به نامحرم را “تیر زهرآلود شیطان” می‌نامد. در مسیحیت نیز در انجیل متی آمده است که “هر که زنی را به قصد شهوت بنگرد، در دل خود با او زنا کرده است.” در یهودیت، شریعت موسوی روابط خارج از ازدواج و ترویج ناپاکی را به شدت ممنوع کرده است.

در قوانین بین‌المللی، مقاوله‌نامه‌های حقوق بشر، از جمله کنوانسیون حقوق کودک (CRC)، انتشار محتوای غیراخلاقی و آسیب‌زا را جرم‌انگاری کرده‌اند. کشورهای مختلف نیز با ابزارهای قانونی مانند قانون “حمایت از کودکان آنلاین” در ایالات متحده، تلاش می‌کنند دسترسی به محتوای قبیح را محدود کنند.

رویدادهای اخیر در ایران: نیاز به واکنش جدی
رخداد تجاوز در یاسوج و دیگر شهرهای ایران نشان می‌دهد که بحران اخلاقی در حال گسترش است. در این موارد، عوامل مختلف از جمله کاهش نظارت خانوادگی، دسترسی آسان به سایت‌های پورن، و ضعف آموزش‌های صحیح در خصوص مسائل اجتماعی و اخلاقی، دست به دست هم داده‌اند.

راهکارهای عملی برای پیشگیری از عادی‌سازی انحرافات
برای مقابله با این چالش‌ها، اقدامات زیر ضروری است:

  1. تقویت قانون‌گذاری و اجرای سخت‌گیرانه: دولت باید قوانین مرتبط با مسدودسازی محتوای پورن را به‌روزرسانی کند و با استفاده از فناوری‌های پیشرفته، از انتشار این محتوا در فضای مجازی جلوگیری نماید.
  2. ترویج فرهنگ اخلاقی در خانواده‌ها: والدین باید نقش فعالی در نظارت بر رفتارهای آنلاین فرزندان خود ایفا کنند و به جای ایجاد ممنوعیت‌های صرف، سواد رسانه‌ای آنها را ارتقا دهند.
  3. تولید محتوای جایگزین و ارزش‌محور: با تولید محتوای آموزشی، هنری و سرگرمی مناسب برای جوانان، نیاز به مصرف محتواهای نامناسب کاهش می‌یابد.
  4. ایجاد گروه‌های مشاوره اجتماعی و روانشناسی: دولت و نهادهای مدنی باید خدمات حمایتی برای قربانیان خشونت‌های جنسی فراهم کنند و با فرهنگ‌سازی، از انزوای آنها جلوگیری نمایند.

جمع‌بندی: مسئولیت جمعی برای حفاظت از جامعه
مقابله با گسترش قبیح‌نگاری و انحرافات اخلاقی نیازمند همکاری بین‌المللی، قانون‌گذاری قوی و فرهنگ‌سازی در سطح محلی است. تنها با اتخاذ رویکردی جامع، می‌توان از وقوع حوادث تلخی مانند تجاوزهای اخیر جلوگیری کرد و جامعه‌ای ایمن‌تر و اخلاقی‌تر ساخت. این چالش، آزمونی برای همبستگی اخلاقی و اجتماعی ماست که باید با مسئولیت‌پذیری پاسخ دهیم.

دسته‌ها: تحریریه , مردم نهاد , یادداشت
برچسب‌ها: