صنعتی پرچالش، اما حیاتی
پتروشیمی، قلب تپنده اقتصاد صنعتی کشور، تنها بر پایه تجهیزات پیشرفته و مواد اولیه باکیفیت نمی‌چرخد؛ نیروی انسانی متخصص، پرانگیزه و سالم، جانِ هر کارخانه و پروژه‌ای است. در مخازن عظیم و بنادر پرهیاهوی پتروشیمی، جایی که کارگران و مهندسان ساعت‌ها زیر آفتاب داغ یا میان سکوهای پیچیده صنعتی کار می‌کنند، اهمیت خدمات غیرصنعتی دوچندان می‌شود. آیا می‌توان از نیرویی که خسته، فرسوده و بدون حمایت‌های رفاهی و درمانی است، انتظار بهره‌وری بالا داشت؟
خدمات غیرصنعتی، فقط رفاه نیست؛ آینده‌نگری است
نگاهی به تجربه شرکت‌های پتروشیمی موفق جهان مانند سابک عربستان یا باسف آلمان نشان می‌دهد که خدمات غیرصنعتی، از کلیدهای طلایی موفقیت این غول‌های صنعتی بوده است. این شرکت‌ها با ایجاد خوابگاه‌های استاندارد، فراهم کردن خدمات درمانی درجه یک و حتی ساخت شهرک‌های ویژه کارکنان، نه‌تنها رضایت کارگران را تأمین کرده‌اند، بلکه وفاداری آن‌ها را نیز خریده‌اند. در کشور ما نیز برخی مجتمع‌های پتروشیمی نظیر عسلویه گام‌های مثبتی برداشته‌اند، اما هنوز جای کار بسیاری وجود دارد.
بهداشت و درمان: اولین خط دفاعی نیروی انسانی
یکی از مهندسان یک شرکت پتروشیمی در عسلویه می‌گوید:
“اینجا وقتی از ۱۴ روز کار فشرده در سایت برمی‌گردی، فقط یک استراحت کامل می‌خواهی. اما گاهی برای کوچک‌ترین مشکل درمانی باید ساعت‌ها دنبال پزشک بگردی.”
این نشان می‌دهد که ارائه خدمات پزشکی و درمانی به‌صورت ۲۴ ساعته، چقدر می‌تواند حیاتی باشد. راه‌اندازی کلینیک‌های تخصصی، برنامه‌های چکاپ دوره‌ای و خدمات روانشناسی برای کاهش استرس شغلی، اقداماتی است که می‌تواند سلامت جسمی و روانی نیروها را تضمین کند.
آموزش، ورزش و فرهنگ: سه‌گانه انگیزه‌بخش
کارگران و مهندسان پتروشیمی، به‌ویژه در مخازن و بنادر، نیازمند فضایی هستند که در آن رشد کنند. برگزاری دوره‌های آموزشی برای ارتقای مهارت‌ها، ایجاد زمین‌های ورزشی برای تخلیه انرژی و حتی برپایی جشن‌ها و مراسم فرهنگی، باعث می‌شود کارکنان نه‌تنها از کار دلزده نشوند، بلکه با انرژی بیشتری به وظایف خود بازگردند.
در یکی از بنادر پتروشیمی در جنوب کشور، احداث یک باشگاه ورزشی کوچک باعث شد تا بهره‌وری کارکنان در سه‌ماهه بعدی ۱۵ درصد افزایش یابد. این یک آمار ساده نیست؛ این تأیید اهمیت خدمات غیرصنعتی است.
حمل‌ونقل ایمن: وقت طلاست
یکی از مشکلات رایج در مناطق دورافتاده پتروشیمی، دسترسی دشوار به محل کار است. فراهم کردن حمل‌ونقل سریع، ایمن و قابل‌اعتماد برای کارکنان، نه‌تنها زمان را بهینه می‌کند بلکه از خستگی و فرسودگی آن‌ها نیز می‌کاهد.
رفاه نیروی انسانی، سرمایه‌گذاری بلندمدت
یک مدیر موفق پتروشیمی می‌گوید:
“پول خرج کردن برای خدمات غیرصنعتی، هزینه نیست؛ سرمایه‌گذاری برای آینده است. کارگر راضی، مهندس باانگیزه و نیروی سالم، چند برابر بازدهی دارند.”
صنعت پتروشیمی ما در آستانه جهشی بزرگ است، اما این جهش بدون توجه به زیرساخت‌های انسانی ممکن نیست. مخازن بزرگ و بنادر شلوغ، تنها با نیرویی که انگیزه، امنیت و آرامش دارد، به حرکت درمی‌آیند. خدمات غیرصنعتی باید در اولویت باشد؛ چراکه بدون آن، ستون اصلی صنعت، یعنی نیروی انسانی، تضعیف خواهد شد.
پیام آخر
امروز وقت آن است که مدیران، خدمات غیرصنعتی را نه به‌عنوان “هزینه اضافی” بلکه به‌عنوان قلب استراتژی توسعه در نظر بگیرند. اگر نیروی انسانی در سایه این خدمات، رضایت و انگیزه بیشتری پیدا کند، صنعت پتروشیمی نه‌تنها به هدف‌های اقتصادی خود می‌رسد، بلکه به الگویی برای سایر صنایع کشور تبدیل خواهد شد.
دیدگاهها