به قلم مرتضی سبحانی نیا:
در راهپیمایی ۲۲ بهمن امسال، زنی از دل توده‌های مردم، شعاری سر داد که به‌ظاهر ساده می‌نمود: «صل علی، سترکه، چشم ترامپ بترکه.» این شعار بلافاصله به سوژه‌ای برای تمسخر و شوخی در فضای مجازی تبدیل شد. از ریمیکس‌های خنده‌دار تا طنزهای کوبنده، هرچه در چنته داشتند برای تمسخر این شعار به‌کار گرفتند. اما آنچه از چشم‌ها پنهان ماند، تأثیر ژرف این شعار بر دل‌های مردم و ترس عمیقی بود که در دل دشمنان این ملت انداخت.
این شعار در ظاهر ساده، اما در معنا به‌غایت عمیق و قدرتمند بود. از یک سو، پیام وحدت و حمایت از انقلاب را به جهانیان مخابره کرد و از سوی دیگر، خشم و کینه دشمنان را به‌خوبی نشانه گرفت. همین کینه‌توزی رسانه‌های معاند و تمسخرهای سخیف‌شان نشان از تأثیرگذاری این شعار داشت. چرا که اگر این شعار بی‌اثر بود، چه نیازی به این حجم از تخریب و تمسخر؟
صدای توده‌ها در مقابل تزویر رسانه‌ها
آنچه امروز در مقابل چشمان ماست، نبردی نابرابر میان صدای توده‌های مردم و پروپاگاندای رسانه‌های معاند است. این رسانه‌ها که در جستجوی هر فرصتی برای تخریب و تحقیر انقلاب اسلامی هستند، وقتی با شعاری برخاسته از دل مردم مواجه شدند، به‌سرعت دست به‌کار شدند تا آن را به سخره بگیرند. آنان خوب می‌دانستند که اگر این شعار به‌عنوان صدای مردم شناخته شود، ضربه‌ای سهمگین به ساختار پروپاگاندای آن‌ها وارد خواهد شد.
تصور کنید اگر همین زن، شعاری به نفع اپوزیسیون سر می‌داد، آیا باز هم این‌چنین مورد تمسخر قرار می‌گرفت؟ بی‌شک نه! بلکه او را به‌عنوان صدای مردم معرفی می‌کردند و از مدل شعارش، انواع دیگری از شعارها می‌ساختند. این همان تزویر رسانه‌هاست که هر صدایی که مطابق میلشان نباشد را به سخره می‌گیرند تا قدرت تخریب آن صدا را کاهش دهند.
اما غافل از اینکه این تمسخرها، خود به عاملی برای انتشار بیشتر این شعار تبدیل شد. شعار «صل علی، سترکه، چشم ترامپ بترکه» نه‌تنها خاموش نشد، بلکه در فضای مجازی و در دل‌های مردم رسوخ کرد و به‌مثابه آتشی در خرمن دشمنان شعله‌ور شد.
تمسخر، سلاح شکست‌خورده دشمن
رسانه‌های معاند همیشه برای تخریب ارزش‌ها و آرمان‌های انقلاب اسلامی، از سلاح تمسخر استفاده کرده‌اند. از کاریکاتورهای موهن تا طنزهای تلخ و تمسخرهای بی‌پایه، همه و همه برای تضعیف قدرت پیام انقلاب به‌کار گرفته شده‌اند. اما تجربه نشان داده که هرگاه دشمن دست به تمسخر زده، نتیجه‌ای معکوس گرفته است.
این شعار ساده، اما پرمغز، در دل خود مفاهیمی عمیق داشت؛ مفاهیمی که دشمنان از درک آن عاجز بودند. این شعار به‌خوبی نشان داد که توده‌های مردم، با وجود همه فشارها و تحریم‌ها، همچنان پای آرمان‌های انقلاب ایستاده‌اند و صدایشان را به هر طریق ممکن به گوش جهانیان می‌رسانند.
این تمسخرها نه‌تنها به هدفشان نرسیدند، بلکه باعث شدند این شعار به‌عنوان نمادی از مقاومت و ایستادگی در برابر سلطه‌طلبی غرب، در ذهن‌ها ماندگار شود. دشمنان به‌جای تمسخر، بهتر است از خود بپرسند که چرا این شعار این‌چنین در دل مردم نفوذ کرده و چرا با وجود همه حملات رسانه‌ای، هنوز هم تکرار می‌شود؟
صدای انقلاب در قلب‌ها طنین‌انداز است
این شعار نشان داد که صدای انقلاب اسلامی هنوز هم زنده است و در دل‌های مردم طنین‌انداز می‌شود. این صدا، صدای نسلی است که از دل سختی‌ها و تحریم‌ها برخاسته و با ایمان و اراده‌ای راسخ، در مقابل هر دشمنی ایستاده است.
شعار «صل علی، سترکه، چشم ترامپ بترکه» شاید به‌ظاهر ساده به‌نظر برسد، اما در عمق خود، پیام وحدت، ایمان، و مقاومت دارد. این شعار نشان‌دهنده پیوند عمیقی است که میان مردم و آرمان‌های انقلاب اسلامی وجود دارد؛ پیوندی که با هیچ تمسخر و تخریبی گسسته نخواهد شد.
شعار مردم، لرزه بر اندام دشمن
شعاری که از دل توده‌های مردم برخاست و در فضای مجازی به تمسخر گرفته شد، در واقع لرزه‌ای بر اندام دشمن انداخت. تمسخر این شعار، نشان‌دهنده هراس عمیق دشمنان از صدای مردم بود؛ صدایی که به‌وضوح از حمایت مردم از انقلاب اسلامی و نفرت‌شان از استکبار جهانی حکایت می‌کرد.
این شعار نشان داد که هنوز هم می‌توان با کلامی ساده اما پرمعنا، پیام انقلاب را به گوش جهانیان رساند. شعاری که نه با دلارهای نفتی، نه با پروپاگاندای رسانه‌ای، و نه با تمسخر و تحقیر دشمنان، خاموش نخواهد شد.
در پایان باید گفت، این شعار، شعاری نیست که به‌سادگی فراموش شود. این صدا، صدای مردم است؛ صدایی که از اعماق دل‌هایشان برخاسته و تا اعماق دل‌های دشمنان نفوذ کرده است. این صدا، صدای انقلاب اسلامی است که همچنان زنده و پایدار است.
دیدگاهها