هر سال روز تولد این سرباز و خدمتگزار کوچک مردم مصادف شده است با روز میلاد عدالت و آزادی خواهی مردم ایران؛ و همیشه ذیل این عید فرخنده و متاثر از آن است . از میلاد شهید مطهری، معلم اندیشه و آگاهی، تا بازگشت امام خمینی و خروش مردمی که برای عدالت برخاستند، این روز همیشه برایم نمادی از حقیقتی عمیق بوده است: حق‌خواهی و عدالت‌طلبی هرگز نمی‌میرند، و هر زمان که ملتی بیدار شود، روزی تازه متولد می‌شود.
امسال،بیش از همیشه معنای این بیداری را درک می‌کنم. کمال، نه فقط در گذر سال‌ها، که در فهم مسئولیت، در مهر و انصاف، و در تعهد به انسانیت است. در این سال‌ها، تجربه‌های بسیاری از قدرت، سیاست، عدالت و انحراف دیده‌ام، اما هرچه بیشتر دیده‌ام، ایمانم به این حقیقت عمیق‌تر شده که هیچ جامعه‌ای بدون آگاهی و اراده‌ی مردم، به آزادی و عدالت نمی‌رسد.
در سال ۱۳۵۷، مردمی که بیدار شدند، برای حقیقت و حق‌طلبی قیام کردند. امروز اما بیش از آن زمان، این بیداری را ضروری می‌بینم. چرا که اگر آن روز، حاکمان ظالم و نادان بودند، امروز مدعیان حق و دین بر سر کارند. اگر این ادعا، حقیقت داشته باشد، پس باید زمینه‌ی آزادی و عدالت بیشتر از همیشه فراهم باشد. و اگر نیست، پس انحرافی عمیق رخ داده که باید اصلاح شود.
انحراف بی‌حد است، اما امید به اصلاح نیز بی‌شمار. همان‌گونه که مردم سال ۵۷ برای آینده‌ای روشن قیام کردند، نسل امروز نیز این حق را دارد که برخیزد، حقش را طلب کند و در برابر دزدان و غارتگران بایستد. عدالت و آزادی، هدیه‌ای نیست که از سوی حاکمان داده شود؛ حقی است که هر ملتی باید برای آن بیدار شود و آن را به دست آورد. بیداری و عدالت‌خواهی یک‌بار برای همیشه اتفاق نمی‌افتد؛ در هر عصری، در هر نسلی، هر بار که انسانی چشم باز کند و حقیقت را ببیند، آن روز، روز میلاد است—روز بیداری.
و من، در آستانه‌ی دهه‌ی فجر، در روز تولدم، بیش از هر چیز به آینده فکر می‌کنم. آینده‌ای که در نگاه فرزندم عماد می‌بینم، در امیدی که در چشم‌های او زنده است، و در رؤیایی که برای این سرزمین هنوز باقی است. اگر این مسیر سخت است، اگر این راه پر از موانع است، پس باید محکم‌تر ایستاد، باید برای فردای بهتر جنگید، باید ایمان داشت که روزی خواهد آمد که حق، درخشان‌تر از همیشه طلوع کند.
برای مردم این عصر، همان چیزی را می‌خواهم که مردم سال ۵۷ طلب کردند: بیداری، آزادی و حق‌خواهی. اما برای نسل عماد، برای فرزندان این سرزمین، آینده‌ای روشن‌تر و بهتر را می‌خواهم—چرا که تولد، نه فقط در یک روز، بلکه در هر لحظه‌ای است که امید زنده بماند، که حقیقت دیده شود، و که انسان تصمیم بگیرد برای فردای خویش برخیزد
دیدگاهها